- οὐδαμοῖ
- οὐδᾰμ-οῖ, Adv. of οὐδαμός,A to no place, no-whither, restd. for οὐδαμοῦ in Ar.V.1188, X.HG5.2.8, An.6.3.16(14);
οὐ γὰρ ἤλθομεν οὐ. τῆς Θρᾴκης D.23.166
, cf. Hdn.Gr.1.502.—Cf. μηδαμοῖ.
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό). 2014.